Een moestuin beginnen DEEL 1 : De enige voorwaarde komt niet uit een zakje

Een moestuin beginnen DEEL 1 : De enige voorwaarde komt niet uit een zakje

Een moestuin beginnen. Vele mensen willen zelf lekkere en gezonde groenten kweken. Onbespoten biologisch geteelde juweeltjes die kleur op je bord brengen en je lichaam verwennen met vitaminen en mineralen. Een moestuin beginnen is goed voor je lichaam, je geest, de natuur, je portemonnee, je sociaal leven en zelfs de opvoeding van je kinderen. Maar dan zijn maar enkele voordelen die er bij komen, niet de voorwaarde tot succes. Je kunt je lichaam trainen in de gym, je kunt goedkoop groenten kopen in de supermarkt en je kinderen leren best wel veel over natuur tijdens een boswandeling. Heel wat media zoals supermarkt magazines, boeken, websites en zelfs tv programma's tonen hoe het moet als je een moestuin beginnen wil. De stand van de zon in je tuin, het brute werk om een eerste stukje grond vrij te maken, kruimelige rijke moestuin aarde dankzij een bodem verbeteraar, subtiele zaaihandelingen en vertederende beelden van kinderen die aan een vers worteltje knabbelen. Maar die media verzwijgen iets. Het zou ook dom zijn om dat ze het vermelden want het is niet te koop. Integendeel, dat verklappen zou er misschien voor zorgen dat je hun product niet koopt, je de website dicht klikt of stopt met Youtube of TV te kijken. De meest bepalende succes factor van je eetbare tuin zit hem niet in alles wat ik opsomde. Wanneer je niet hebt wat ik in dit artikel omschrijf stel ik voor om je plannen om een moestuin te beginnen op te bergen. Er zijn voldoende andere leuke hobby's die goed zijn voor je lichaam, geest en alle voordelen bieden die een moestuin biedt.

glimmende moestuinen verwaarloosde moestuintjes en moestuin bakken

Op het internet zie je in talloze blogs, vlogs, Facebook pagina's, Instagram of Pintrest posts glimmende groenten, onkruidvrije moestuinen en blozende gezichten van mensen die moe maar voldaan een paar uur in de moestuin gewerkt hebben. Maar wees eerlijk, zo makkelijk is het niet. Voor iedere succesvolle moestuin of moestuinbak zijn er 10 verwaarloosde of kaalgevreten exemplaren. Ik zie het heel vaak bij vrienden of kennissen. Een moestuin(bak) vol in de zon met heel goede moestuin grond maar vol distels, paardenbloemen en wat doorgeschoten slaplanten. Meestal wapperen ook nog de restanten van plasticfolie aan het frame van een door weer en wind vernielde superaanbieding. Wat kan er fout gegaan zijn? "Hij wou een moestuin, maar hij kijkt er niet meer naar om, te veel werk". Het essentiële ding dat hier niet aanwezig was, stond niet in de brochure, het boek en ook op geen enkele website. Wat je niet in zakjes vindt is passie. Niet voor een moestuin aan zich maar voor enkele belangrijke aspecten in ons leven. Daarom niet allemaal in even grote mate, maar iets moet je drijven om zelf je eten te kweken. De moestuin mag geen verkoopmodel zijn maar een passie. De passies die mijn iedere keer -letterlijk zelfs - weer op de kniëen krijgen zijn :

passie voor natuur

Mijn moeder vertelde me onlangs dat ik toen ik klein was minuten in plassen water stond te kijken op zoek naar leven. Ook in de aarde van onze tuin ging ik op zoek naar leven. Ik volgde de meters lange rijen mieren die over de stoep kropen en was nieuwsgierig wat ze deden. Later verzamelde ik insecten. In de deksels van de confituurpotten die mijn moeder spaarde om zelf confituur te maken, klopte ik met een hamer en een spijker gaten. Ik vulde ze vervolgens met wat takken, bladeren, wat steentjes en ging insecten vangen. lieveheersbeestjes, kruisspinnen, sprinkhanen of combinaties van ... Daarna - na mijn 10 jaar of zo - was mijn passie vissen. In school kreeg ik straf, stond ik in de hoek, moest ik nablijven omdat ik niet kon stil zitten of mijn kwebbel niet kon houden. Ik aardde niet in een soort industrieel systeem met lokalen, belsignalen, luisteren naar de baas, jaargangen, ... Aan de waterkant in de natuur was ik stil, rustig en nieuwsgierig of ik een vis kon vangen. Vijf jaar geleden had ik een kale plek in de tuin. Ik had brandhout gekregen van een vriend en iets te lang laten liggen. Mijn vrouw deed het voorstel om op die kale plek een kruidenhoekje te maken. Eerst was ik niet zo enthousiast maar toen ik mijn spade in de aarde zette flitste dat beeld weer door mijn hoofd van dat kleine jongetje in de aarde van onze tuin. Ik ging weer op zoek naar leven, alleen waren het nu geen mieren maar eetbare gewassen. Ik heb in mijn moestuin ook 5 kippen die in de winter onder andere slakken eieren en onkruid eten. De moestuin sluit aan met mijn natuur, mijn passie voor natuur.

passie voor gezondheid

Via de moestuin leerde ik een vrouw kennen die me een heel emotioneel verhaal vertelde over haar longproblemen. Door haar longproblemen kon ze niet meer in openbare ruimtes komen en was haar stem een groot deel van de tijd niet meer dat wat gepiep. Veel mensen in één ruimte verstikten haar letterlijk. Sinds die problemen kweekt ze samen met haar man in haar moestuin kruiden, groenten en bloemen met medicinale kracht. Haar moestuin zorgt ervoor dat ze meer onder de mensen kan komen, dat ze bijna altijd kan spreken Ze kent gewassen waarvan ik het bestaan niet af weet. Ze trekt haar eigen geneeskrachtige thee en met een handdoek over het hoofd hangt ze boven eigen brouwsels die voor haar het verschil maken tussen zwijgen of spreken. Haar gezondheid is haar passie. Sinds haar moestuin die gepaard gaat met lichaamsbeweging doet ze grote wandelingen, neemt ze de te trein naar haar favoriete plekjes en spreekt ze met passie over haar moestuin als ik eens bij haar binnen wip. Mijn ouders zijn halverwege de zeventig jaar. Ik vind het fantastisch dat ik hun elke wek 6 verse eitjes, biologische aardappelen, sla, wortelen, prei, ... noem maar op kan bezorgen. Ik voel dat ze fier op me zijn. De lastpak vroeger in school heeft een goede baan en kweek in zijn vrije tijd gezond eten. Dus niet alleen voor de lichamelijke gezondheid maar ook voor de geestelijke gezondheid is het zeer krachtig. Ik haal voldoening uit de lachende gezichten van mijn ouders maar ook mijn buren. En mijn ouders die zijn natuurlijk ook blij.

passie voor het milieu

Traditionele commerciële landbouw moet miljoenen Belgen en Nederlanders voorzien van eten. En dat eten moet ook nog voor ieder gezin betaalbaar en toegankelijk zijn. Om dat te kunnen moeten we onze grond heel intensief gaan gebruiken. In de oudheid trokken mensen rond als nomaden en op vruchtbare plaatsen hielden we halt. We kweekten er eten voor onszelf, onze groep en onze dieren. Als de grond uitgeput was gingen we verder. Nu lukt dat niet meer. Een landbouwbedrijf kan niet rondtrekken met schuren en tractoren. Het alternatief is de grond verschralen, armer maken, laten wegspoelen, kortom onze aarde veranderen in een 'stofbak' zonder organische materie. Deze stofbak kun je met kunstmest weer tijdelijk leven inblazen, dat is wat veel landbouwers doen. Er zijn geen natuurlijke vijanden voor ongedierte dus moet er ook nog een paar keer per jaar een laag pesticiden en herbiciden overheen. Deze techniek van de traditionele landbouw motiveert mij om net als onze grootouders onze groenten zelf te kweken. Het milieu is ook iets wat mijn passie voedt en aanwakkert.

passie voor smaak

Een moestuin beginnen en zelf biologisch groenten kweken, dat geeft gewoon meer smaakvolle groenten. Dat kun je bijna niet tegenspreken. En ik moet toegeven, ik ben een foodie. Ik heb een passie voor eten, tafelen met vrienden en ik volgde ook 2 jaar een wijncursus. Smaken uit de moestuin verbinden met een goed glas wijn daar kan ik mij echt in verdiepen. Butternut, pepertje, salie, champignons, Risotto en een Italiaanse witte wijn uit Soave. Daar kan ik dagenlang naar uitkijken. Wetende dat een deel van de smaak in je bord uit eigen tuin komt, dat kun je niet betalen.

passie overwint alles

Mijn moestuin, ik kan er uren in vertoeven. Er is altijd wel iets te doen. Vaak is het een 'Waar-blijf-je-telefoontje' van mijn vrouw dat mij herinnert dat het etenstijd is of dat we bij vrienden op bezoek moeten. Iedere keer ik mijn groentetuin verlaat, zit ik alweer met ideeën voor de volgende keer. Een struik bij snoeien, wat mulch toevoegen in een bed tegen onkruid, tussen de uien schoffelen zodat de bodem luchtiger is en onkruid niet met de voeding die voor mijn uien bedoeld is. Ik doe dit allemaal niet voor de voordelen die pure verkoopsites, warenhuizen of schrijvers mij willen doen laten geloven. Ik doe het omdat het mijn passie is om in de natuur te zijn, om gezond eten te kweken voor mezelf en mijn familie, om mensen blij te maken met biologisch geteelde groenten, om buiten te zijn en om mijn steentje bij te dragen aan onze planeet. Geef toe, de aarde geeft ons veel terug. Iedereen aan de moestuin, volg je passie. Wil je je vrienden en kennissen ook de passie van de moestuin doorgeven? Deel dan dit artikel via de knopjes boven- en onderaan dit bericht. Vind je deze site waardevol, overweeg dan om hier je moestuin spullen te kopen in onze webwinkel. We werken steeds aan nog meer info en overdracht van onze passie. Tom